زندگی کتابی است پرماجرا ، هیچگاه آنرا به خاطر یک ورقش دور مینداز ....
گاهی اوقات آنقدر غرق آرزو هستی که فراموش میکنی آرزوی کسی هستی ....
شب تنهایی با هم.. شاید اینگونه سزاوار
فراموشی نبود چقدر با عجله...
غبار می تکانی از ردپای آخرین خاطراتمان
کنون ای اولین و آخرینم کاش احساس آبی
مرا می شنیدی. تا همیشه به تماشای شب
میروم و تکه هایی از عشق مدفون میراث من
است و قلمی که هیچ گاه نتوانست آخرین
حرفهای مرا با تو بگوید
ای مرغ سحر عشق ز پروانه بیاموز کان
سوخته را جان شد و آواز نیامد این
مدعیان در طلبش بی خبرانند کان را که خبر
شد خبری باز نیامد
زندگی قشنگه اگه با تو باشه...
مرگ قشنگه اگه برای تو باشه...
دلتنگی قشنگه اگه به خاطر تو باشه...
من قشنگم اگه با تو باشم...